Toen ik het atelier begon had ik lange haren waar ik meestal twee vlechten van maakte. De kinderen waren nog kleiner en we keken regelmatig naar de films van Pippi Langkous. De naam Pippilotta was een voor de hand liggende keuze. Nu heb ik kort haar dat niet in model wil blijven. Met de harde wind van de afgelopen dagen wordt het er niet beter op. Wat zou het toch mooi zijn als ik op een morgen wakker werd met prachtige lange haren waar ik vlechten in kon maken. Ach, dromen moet je hebben.
De poppen die ik maak voorzie ik graag van een mooi bosje haar. Een geborduurde pony van haakkatoen, krulletjes van Wensleydale wol of gewoon een dotje wol op het hoofd. Alles is mogelijk. Maar het liefst geef ik ze lieve vlechtjes. Over ruim twee weken komen de lentepakketten uit. En ik kan vast verklappen dat er ook weer vlechtjes bij zitten.
